De Nederlandse Laura Hoitsema vertrekt een tijd geleden naar Spanje om een rittenbedrijf te beginnen met paarden. Maar nadat zij geconfronteerd wordt met het leed wat paarden daar lijden verandert haar doel; ze zet Paard in nood Spanje op. Een stichting die verwaarloosde paarden in Andalusië, Noord Spanje, opvangt en voor de paarden opkomt. Wij, van Hidez Benelux, waren erg benieuwd naar het verhaal van Laura en besloten haar te interviewen.
Het is een apart verhaal een Nederlandse die paarden opvangt in Spanje en ze verzorgt als niemand anders dat doet. Kun je ons vertellen hoe dat zo is gekomen?
‘’Ik had in Nederland al een bedrijf met probleempaarden en ik was dit land wel een beetje zat. Spanje was altijd al mijn tweede land, ik ben toen met mijn toenmalige man en mijn dochter naar Spanje vertrokken om een rittenbedrijf met paarden op te richten. We zaten het eerste halfjaar al vol, we maakten ’s avond en ’s ochtends een toch. Dit veranderde toen de eerste meldingen binnenkwamen van verwaarloosde paarden. Die paarden vingen we particulier op, maar op een gegeven moment kregen we een hele grote melding. Een vriend die in de bergen woont belde me op en vertelde me dat ik zoiets nog nooit had gezien; zulke magere paarden in de bergen.
Toen we op de plek van de melding aankwamen hadden we nog nooit zoiets ergs gezien. Er lag een merrie op de grond waarvan ik dacht dat ze al overleden was, maar toen ik op haar afstapte hief ze haar hoofd op. Ze is dezelfde dag nog in mijn armen overleden terwijl ik heel hard huilde. Het was onwerkelijk om eerst nog zonder zorgen op het strand te zitten en daarna paarden te zien sterven van de honger. Ik wist niet dat dit bestond in een Europees land, ik kon het niet bevatten.
Voor die merrie ben ik naar Nederland gevlogen om de stichting paard in nood Spanje op te zetten en nog steeds ieder paard wat ik verzorg doe ik voor haar.
Spanje is een vele mate groter land, hier in Andalusië loopt het land 20 jaar achter op de rest van west-Europa. Er is met de eurocrisis heel veel problemen geweest. De paarden moesten een chip hebben om naar de slacht te mogen, velen hadden dat niet en werden aan hun lot overgelaten.
Wat we nu vooral zien is dat mensen simpelweg niet weten hoe ze voor een levend dier moeten zorgen. Er zijn geen wilde paarden in Spanje, maar wel verwilderde paarden.
Als mensen hun land waar de paarden op staan niet meer kunnen betalen worden de paarden soms aan hun lot overgelaten. Door mensen die de paarden dan ontdekken bellen dan ons.
Soms krijgen we ook meldingen van paarden in dichtgetimmerde stallen staan, achtergelaten om alleen te sterven.
Er zijn niet echt manieren voor, in het moment zelf van een melding ben je alleen maar bezig om het dier zo snel mogelijk weg te halen van die plek. Ook gaat er veel papierwerk mee gepaard en zijn we daar al in de auto mee bezig zodat we meteen kunnen tekenen en kunnen handelen als we op de bestemming zijn. Je hebt geen tijd om ermee bezig te zijn hoe zielig het is voor een paard, je bent alleen maar bezig met zorgen dat het paard gaat overleven, soms wel dag en nacht.
Wanneer ik uit die roes kom dan kijk ik pas om me heen en denk ik; ‘’Laura deze paarden heb je allemaal gered.’’ We hebben over de 2400 paarden gered en daar krijg je de drive van als je een heel zwak paard wat bijna niet kan staan nachten lang moet verzorgen. Als paarden het dan redden en als ze erbovenop zijn komen vragen om een snoepje zijn dat echt de momenten waarvoor ik het doe. Als paarden echt weer paarden zijn, als je dat ziet dan trek je heel veel en blijf je positief.
Wij beloven elk paard als we ze ophalen dat ze op een paardenhemel op aarde komen en dat ze weer echt paard mogen worden. Je hoopt bij ieder paard dat ze daardoor genoeg vechtlust krijgen om te overleven. De paarden die echt op het randje van de dood hebben gelegen die blijven bij ons, daar zoeken we een donateur voor de ze voor €10 in de maand kan onderhouden. De paarden die er beter aan toe waren en geen traumatische ervaringen hebben gehad die worden herplaatst als ze daar niet te oud voor zijn en lichamelijk ok zijn. Die paarden kunnen ook weer bereden worden, als ze niet berijdbaar zijn dan blijven ze ook hier. De paarden die ouder zijn dan 18 die blijven tot aan hun laatste adem hier. Alle paarden die hiervandaan komen krijgen LCL achter hun naam zodat we ze altijd kunnen traceren.
Dat is een moeilijk, want het verschilt per dag. De basis is wel elke dag hetzelfde. ’S Ochtends starten we met de paarden naar buiten brengen, vooral de hengsten. Het voeren is een apart team en de wonden en medicijnen. Ook is er een team voor de mest en een team wat naar alle stukken land gaat om hooi te voeren. Als er een veearts of een hoefsmid moet komen is er altijd een team aanwezig, er gaan 10 paarden per week naar de hoefsmid en 8 tot 15 paarden naar de veearts. We doen 80% van de medische verzorging van de paarden doen we zelf, de antibiotica hebben we hier en infusen leggen we zelf aan. Alleen operaties en sondes doen we niet zelf, daarvoor hebben we echt een veearts nodig. We kunnen en doen gelukkig heel veel van de verzorging zelf, zo kunnen we ook veel kosten uitsparen. Soms maken we wel bijna hele dagen met 2 uur slaap als we echt over paarden moeten waken. We hebben een vast team van 6 mensen, die 5,6 of zelfs zeven dagen in de week werken. In de coronatijd hadden we geen vrijwilligers en liep het vaste team van de ochtendshift zo door naar de avond, met een uur pauze. Maar vaak hebben we een extra team van stagiaire of 10 en dan kan iedereen in teams ingedeeld worden en verschillende shifts.
Wij zijn bezig geweest om alle 500 paarden op te vangen en we hebben ook ons plan in Lelystad gepresenteerd, van transport tot aan castratieplannen. We kregen steun van bekende Nederlanders en Stichting Dierenlot heeft ons zelfs €50.000 toegezegd om het plan te realiseren. Maar het mocht niet baten, de Koniks werden in losse plukjes verspreid. Zo kwamen er ook Koniks in Noord-Spanje terecht, het gebied waar wij zitten. We hebben uiteindelijk na heel veel gedoe de Koniks op ons land mogen verwelkomen.
Ja, die zijner gelukkig heel veel! We delen de verhalen van de paarden altijd op Facebook en op ons Youtube kanaal; Paard in nood Spanje. Daar zie je echt dat de paarden zo slecht zijn dat je echt binnen worden gedragen en niet zelf kunnen staan en dat ze niet kunnen lopen, maar er dan weer helemaal bovenop kwamen. We hebben ook een paard met vocht in de longen en in de hartkamer gehad, die is van de week gezond verklaard!
Wij vechten met paarden door als ze nog vechtlust hebben, als we zien dat ze echt niet meer willen dan laten we ze gaan. Maar als zij willen gaan we door. We vechten met ze mee, het mooiste aan dit werk is de totale overgave die de paarden naar je hebben als je ze tilt en ze verzorgt. Je ziet dat de paarden willen blijven leven en er een soort oerkracht in ze naar boven komt. We krijgen echt paarden die 200 kilo te licht zijn maar die toch er bovenop komt. Het is een eer om de paarden te verzorgen en als ze dan zijn opgeknapt en weer het natuurpark in gaan dan sta ik echt te huilen als een klein kind. Dan gaan ze de vrijheid in en hebben ze mij niet meer nodig. Dan zijn het weer échte paarden, ook al vragen ze in het begin nog regelmatig om een snoepje. Ze hoeven helemaal niets, alleen naar de dierenarts en naar de hoefsmid. Maar ze hoeven in principe nooit meer van het terrein af.
Ik wil echt weten wat een bepaald product is en wat het doet voordat ik het gebruik op onze paarden. We krijgen vaker nieuwe producten aangeboden, maar we willen echt weten dat iets werkt voordat we het op wonden smeren. De producten van Hidez Benelux zijn echt top! De Eire hide is de beste wondverzorging die we ooit hebben gebruikt! En dit is niet om te slijmen, het is echt pure waarheid, Eire Hide werkt als een trein!
Het compressiepak werkt goed maar met 43 graden in de zomer doen we liever geen pakken aan. Maar als het wat kouder is dan helpt het compressiepak de paarden ook heel goed met herstellen. De doorbloeding helpt het heel erg, de wonden worden er mooi roze van en de wonden herstelden mooier. Met de oppervlakkige wonden zorgen we wel met het pak dat de wonden goed vochtig blijven en niet aan het pak blijven plakken.
Mensen kunnen donateur worden door naar www.paardinnoodspanje.nl te gaan, daar hebben we diverse mogelijkheden. Je kunt kiezen of je bijvoorbeeld een baal hooi voor €5 wilt sponsoren of je een paard wil adopteren voor €10 in de maand, maar ook zijn er opties om bedrijfssponsoring te doen en om stage te lopen bij ons. We zijn afhankelijk van donateurs, zonder onze donateurs kunnen we niet de paarden die ons nodig hebben redden. Als je een paard voor €10 adopteert dan wordt je ‘’afstandmama of afstandpapa’’ en steun jij een paard om de rest van het leven te genieten op de paardenhemel op aarde.
Wij gaan volgende week met Los caballos een leuke winactie doen. Houd de pagina’s in de gaten.
@Los Caballos Luna Spanje
@Hidezbenelux
Paarden zijn net menselijke atleten. Net zoals mensen kunnen paarden zichzelf ook op verschillende manieren bezeren. Met onze combinatie van Eire Hide wondzalf voor paarden,
De Nederlandse Laura Hoitsema vertrekt een tijd geleden naar Spanje om een rittenbedrijf te beginnen met paarden. Maar nadat zij geconfronteerd wordt met het leed
Ook heeft ze haar eigen talent team opgericht; Sijtsma Dressage Talents. Iris rijdt op internationaal niveau. Hoe ben je begonnen met paardrijden? Mijn ouders reden
Met de L-Mesitran honingzalf kun je elke (open) wond professioneel behandelen. Sinds jaar en dag wordt honing gebruikt om wonden te helen. Tijdens de middeleeuwen werd honing
Cora Wijmans is een fevente ijslanderruiter, ze is zo verknocht aan het rijden van wedstrijden dat zelfs haar leeftijd haar niet tegenhoudt om met haar